مهم‌ترين آسيب‌ها در اين ورزش عبارتند از:

* كشيدگي عضلات‌ هامسترينگ: عضلات اين مجموعه در ناحيه پشت ران‌ها قرار دارند.

* كشيدگي عضلات چهارسر: اين عضله در جلوي ران قرار مي‌گيرد.

* كشيدگي تاندون آشيل: تاندوني كه باعث اتصال عضلات ساق به ناحيه پاشنه مي‌شود.

* آسيب مينيسك زانو

* پيچ‌خوردگي مچ پا

* پارگي ليگامان صليبي در زانوها

* آسيب مفاصل كتف

علل آسيب

علت‌هاي گوناگوني براي بروز اين آسيب‌ها در ورزش هندبال وجود دارد نداشتن آمادگي جسماني كافي براي انجام اين ورزش از مهم‌ترين اين علل است. بيشتر ورزشكاران قبل از ورود به زمين بازي، بدن خود را به اندازه كافي گرم نمي‌كنند و در نتيجه فشار ناگهاني وارده بر عضلات، به آنها آسيب مي‌رساند. بهتر است ورزشكاران قبل از شروع بازي، چند بار در اطراف زمين بدوند و نرمش‌هاي لازم براي گرم كردن نواحي حساس مثل مچ پاها و كتف‌ها را انجام دهند. يكي ديگر از مهم‌ترين عوامل آسيب رسان به ورزشكاران، عدم انعطاف‌پذيري است. اين عامل بيشتر در افراد بالاي 30 سال باعث آسيب مي‌شود و اگر ورزشكاران بدون انجام ورزش‌هاي كششي، يك باره وارد زمين بازي شوند، ممكن است باعث آسيب به قسمت‌هاي مختلف بدن خود شوند.

يكي از علت‌هاي مهم آسيب‌ديدگي مزمن، بي‌توجهي به درمان به موقع آسيب‌هاي حاد وارده است. بسياري از آسيب‌هاي وارده در هندبال، به علت بروز فشار بيش از حد هنگام بازي در قسمت‌هاي مختلف بدن است. بيشتر ورزشكاران به اين آسيب‌ها توجهي نمي‌كنند و به بازي و تمرين خود ادامه مي‌دهند، در نتيجه آسيب‌ديدگي حالت مزمن پيدا مي‌كند. به همين علت به ورزشكاران هندبال توصيه مي‌شود در صورت احساس ناراحتي در هر يك از اعضاي بدن خود، از درمان مناسب و استراحت كافي غافل نشوند.

بعضي از ورزشكاران به علت مهارت نداشتن در تكنيك‌هاي ورزش هندبال، از حركات غيرفني و عجيب براي پوشاندن ضعف خود استفاده مي‌كنند. اين كار آسيب شديدي به بدن ورزشكار وارد مي‌كند. توصيه مي‌كنيم كه ورزشكاران به جاي انجام حركات غيرفني، تمرين بيشتري بكنند تا تكنيك‌هاي اين ورزش‌ را به درستي ياد بگيرند. اگر ورزشكاران بتوانند اين نكات را رعايت كنند مي‌توانند تا حد زيادي از آسيب‌هاي وارده به بدن خود پيشگيري كنند.

                                            *******************************

آسیب تاندون و عضلات پشت ران   

پیش زمینه
عضلات پشت ران یا هامسترینگ ها یک گروه عضلانی در پشت ران می باشند که متشکل از 3 عضله به نام های عضله دوسر رانی _ عضله نیم تاندونی و عضله نیم غشایی    (  semimembronus) می باشد.
آسیب این گروه عضلانی یکی از شایعترین آسیبها و از علل مهم درد مزمن در ورزشکاران محسوب می گردد. شدت آسیب را به 3 درجه تقسیم می کنند:
• درجه ۱: آسیب خفیف عضله همراه با پارگی جزئی فیبر عضلانی
• درجه ۲: آسیب متوسط عضله با پارگی تعداد بیشتری فیبر عضلانی همراه با کاهش قدرت عضلانی
• درجه ۳: پارگی کامل عضله
آسیب عمدتاً در محل اتصال عضله به تاندون در عضله دو سر رانی ایجاد می شود. آسیب مجزا به تاندون کمتر  اتفاق  می افتد . ، مگر اینکه آسیب قبلی به آن وجود داشته باشد.جداشدگی تاندون از استخوان لگن نادر و عمدتاً در شرایطی که فرد بطور ناگهانی در وضعیتی که زانو باز است در مفصل لگن به جلو خم شود ( مثل افتادن اسکی باز به سمت جلو )رخ می دهد.اغلب آسیب وارده به عضلات هامسترینگ در ورزشهایی مثل فوتبال و دوهای سرعت رخ می دهد.
فرکانس

آسیب این عضلات 33% آسیب های اندام تحتانی را در محدوده سنی 25-16 امسال در ورزشکاران را شامل می شود.
آناتومی کاربردی این عضلات در بالا و در پائین به استخوان درشت نی ساق اتصال دارند. لذا برروی دو مفصل زانو و ران اعمال اثر می کنند. اینها سبب بسته شدن زانو و باز شدن مفصل ران ( بردن ران به عقب یا extension ) می شوند.همگی ازعصب سیاتیک عصب می گیرند.       
بیومکانیک ورزشی 

رخدادهای دو میدانی که ورزشکارنیروی گریز از مرکز یا استارتهای قوی را تجربه می کند شانس ایجاد آسیب زیاد است. در ورزشهای تماسی مثل فوتبال در اثر ضربات مستقیم به این گروه عضلانی احتمال پارگی ،‌له شدگی یا خونریزی داخلی وجود دارد.له شدگی ها چنانچه در زمان برخورد ضربه ماهیچه منقبض باشد سطحی و اگر ماهیچه در حالت استراحت باشد عمقی تر خواهد بود،‌ در اسکی روی آب در صورت بروز حادثه احتمال جدا شدگی تاندون از لگن وجود دارد.
عوامل خطرزای مستعد کننده به ایجاد آسیب عبارتند از :
-1 فقدان گرم کردن کافی قبل از مسابقه یا تمرین
2-انعطاف پذیری کم و نسبت توده عضلانی هامسترینگ ( توده عضلانی دوسر رانی )کمتر از 50%
3- سابقه آسیب قبلی این ناحیه
4- تکنیکهای غلط دویدن مثل بازکردن زیاد پاها از هم درهنگام دویدن.

شرح حال و معاینه
• شرح حالی از کشش ناگهانی روی عضلات پشت ساق یا برخورد ضربه مستقیم به آنها
• تورم و حساسیت در لمس محل اتصال تاندون عضله دو سر به سر استخوان نازک نی
• تشدید درد محل آسیب در هنگامی که زانو در برابر مقاومت بسته شود.
 • در صورت وجود خونریزی داخل عضله گاهی یک توده برجسته بر روی عضله که در لمس حساس است وجود خواهد داشت.
• در صورت پارگی کامل این عضلات یک توده نرم زیر پوست احساس می شود و فرد قادر نیست زانو را به عقب خم کند.
تکنیکهای تصویربرداری 

دراغلب موارد تصویربرداری نقش مهمی در بررسی آسیب ندارد.                             
• رادیوگرافی می تواند کلسیفیکاسیون را در افرادی که درد مزمن این ناحیه دارند را نشان دهد
• در مواردی که جداشدگی تاندون داریم رادیوگرافی نمی تواند چیزی نشان دهد.
• چنانچه ضعف واضح 3-2 روز بعد از آسیب ادامه یابد سونوگرافی یا MRI برای رد پارگی عضله یا خونریزی داخل عضله به کار می رود.
• چنانچه رادیوگرافی یک ضایعه بزرگ را نشان دهد معمولاً MRI برای کمک به تشخیص علت و نیاز به جراحی صورت می گیرد.

درمان
فاز حاد : یک هفته اول بعد از آسیب را شامل می شود.درمان بر حسب نوع و شدت آسیب وارده فرق می کند. درآسیبهای خفیف فرد بسرعت به تمرین بر می گردد اما در پارگی های کامل عضلانی فرد نیازمند جراحی است. بطور معمول در هفته اول درمان برروی کاهش درد و التهاب و تورم توسط استراحت ،‌ یخ درمانی و فشار موضعی متمرکز میباشد. برای ایجاد فشار موضعی از بانداژهای کشی استفاده و برای کاهش تورم پاها را بالا نگه می داریم. سرما درمانی را به این صورت انجام می دهیم که 3 بار در روز و هر بار برای مدت 20 دقیقه یخ را روی عضو قرار می دهیم.
در این مدت باید پای ورزشکار در وضعیتی باشد که زانوی وی باز و بالاتر از سطح قلب باید صورت گیرد.
فاز بهبودی:
از 1 الی 6 هفته متغیر است.
این فاز بر 3 اصل محوری استوار است:
1- افزایش دامنه حرکات مفصلی
2- افزایش انعطاف پذیری
3-افزایش قدرت عضلانی
در فاز بهبودی ورزشهای کشتی درجا ( static ) را انجام می دهیم قبل از شروع نرمش باید محل آسیب توسط دستگاه گرم شود و در هنگام فیزیوتراپی درد ایجاد شده را با تحریک الکتریکی یا یخ از بین برد. رسیدن به بی دردی کامل در تمام طول دامنه حرکت مفصلی برای انجام  وشروع حرکات قدرتی لازم نیست. می توان تا جایی از دامنه حرکت که درد زیادی ایجاد نشده تمرین کرد و ترجیحاً در حضور یک فیزیوتراپ.
بازگشت به رقابت
برای بازگشت به رقابت باید قدرت و توده عضلانی عضلات هامسترینگ حداقل 50% توده عضلانی عضله چهار سررانی باشد و عضلات هامسترینگ حداقل 90% قدرت قبل از آسیب را بدست آورده باشند.
پیشگیری از آسیب دیدگی
اصول مهم پیشگیری
1- گرم کردن مناسب قبل از تمرین (حرکات کششی )
2-حفظ انعطاف پذیری در کنار افزایش قدرت عضلانی
3-عدم تمرین در هنگام خستگی ( مهترین جزء است)

آسيبهاي ورزشي در هندبال
اگرچه در اين ورزش عمدتا بازيكنان از دست هاي خود براي پاس کاري توپ استفاده مي-كنند، ولي جالب است بدانيد كه آسيب هاي اين رشته بيشتر در اندام تحتاني ايجاد مي-شود. طبق تحقيقات انجام شده، بيشتر از 50 درصد آسيب هاي ورزشي در رشته هندبال در ناحيه پاها است. شايد علت اين آسيب ها دويدن و پرش هاي سريعي است كه بازيكن بايد در طول بازي هندبال داشته باشد.

مهم ترين آسيب ها در اين ورزش عبارتند از:
-* كشيدگي عضلات- هامسترينگ: عضلات اين مجموعه در ناحيه پشت ران ها قرار دارند.
* كشيدگي عضلات چهارسر: اين عضله در جلوي ران قرار مي-گيرد.
* كشيدگي تاندون آشيل: تاندوني كه باعث اتصال عضلات ساق به ناحيه پاشنه مي-شود.
* آسيب مينيسك زانو
* پيچ خوردگي مچ پا
* پارگي ليگامان صليبي در زانوها
* آسيب مفاصل كتف

علل آسيب
علت هاي گوناگوني براي بروز اين آسيب ها در ورزش هندبال وجود دارد نداشتن آمادگي جسماني كافي براي انجام اين ورزش از مهم ترين اين علل است. بيشتر ورزشكاران قبل از ورود به زمين بازي، بدن خود را به اندازه كافي گرم نمي-كنند و در نتيجه فشار ناگهاني وارده بر عضلات، به آنها آسيب مي رساند. بهتر است ورزشكاران قبل از شروع بازي، چند بار در اطراف زمين بدوند و نرمش هاي لازم براي گرم كردن نواحي حساس مثل مچ پاها و كتف ها را انجام دهند.
يكي ديگر از مهم ترين عوامل آسيب رسان به ورزشكاران، عدم انعطاف پذيري است. اين عامل بيشتر در افراد بالاي 30 سال باعث آسيب مي شود و اگر ورزشكاران بدون انجام ورزش هاي كششي، يك باره وارد زمين بازي شوند، ممكن است باعث آسيب به قسمت هاي مختلف بدن خود شوند.
يكي از علت هاي مهم آسيب-ديدگي مزمن، بي توجهي به درمان به موقع آسيب هاي حاد وارده است. بسياري از آسيب هاي وارده در هندبال، به علت بروز فشار بيش از حد هنگام بازي در قسمت هاي مختلف بدن است. بيشتر ورزشكاران به اين آسيب ها توجهي نمي-كنند و به بازي و تمرين خود ادامه مي دهند، در نتيجه آسيب-ديدگي حالت مزمن پيدا مي-كند. به همين علت به ورزشكاران هندبال توصيه مي-شود در صورت احساس ناراحتي در هر يك از اعضاي بدن خود، از درمان مناسب و استراحت كافي غافل نشوند.
بعضي از ورزشكاران به علت مهارت نداشتن در تكنيك-هاي ورزش هندبال، از حركات غيرفني و عجيب براي پوشاندن ضعف خود استفاده مي كنند. اين كار آسيب شديدي به بدن ورزشكار وارد مي-كند. توصيه مي كنيم كه ورزشكاران به جاي انجام حركات غيرفني، تمرين بيشتري بكنند تا تكنيك-هاي اين ورزش را به درستي ياد بگيرند. اگر ورزشكاران بتوانند اين نكات را رعايت كنند مي توانند تا حد زيادي از آسيب هاي وارده به بدن خود پيشگيري كنند.

هندبال در مدارس
هندبال يك رشته ورزشي مناسب براي دانش آموزان در تمام مقاطع تحصيلي است. اين ورزش براي تمام سنين سرگرم كننده است، سبب تقويت تمام عضلات بدن مي شود، به علت تحرك زياد باعث تناسب اندام در دانش آموزان مي شود، ورزش چندان گراني نيست و جثه دانش آموز در موفقيت او در اين ورزش موثر نيست، يعني همه دانش آموزان با هر جثه اي مي-توانند در اين ورزش پيشرفت كنند.

هندبال در بانوان
هندبال ورزش مناسبي براي بانوان است. اگرچه بعضي از كارشناسان معتقدند كه اين ورزش كمي براي بانوان خشن است اما عده كثيري هم اعتقاد دارند كه هندبال يكي از مناسب ترين ورزش ها براي حفظ تناسب اندام، سلامت و افزايش قدرت تفكر در خانم ها است.
هندبال علاوه بر اينكه يك ورزش سرعتي است و به سلامت قلب و عروق كمك مي-كند، يك ورزش قدرتي نيز مي باشد كه در تقويت عضلات مختلف بدن نقش مفيدي دارد.-

اثرات بدني هندبال
هندبال مي تواند روي سيستم هاي مختلف بدن تاثيرات مثبتي داشته باشد.
-* آمادگي جسماني: هندبال باعث افزايش سرعت، قدرت، استقامت، چابكي و انعطاف پذيري در فرد ورزشكار مي شود.
-* آمادگي رواني: خلا-قيت و قدرت تصميم گيري در ورزشكاران اين رشته افزايش مي يابد.
-* افزايش سرعت عكس العمل: ورزشكاران اين رشته نسبت به افراد عادي با سرعت بيشتري به تحريكات محيطي پاسخ مي دهند.
-* آمادگي فكري: افزايش قدرت تمركز، اعتماد به نفس و توجه در اين ورزشكاران بيشتر است.
-* شادابي: كسب مهارت و بازي در اين رشته باعث شادابي در بازكنان هندبال مي شود.

                                          *******************************

برخورد درمانی با آسیبهای ورزشی

اول اینکه هرگز زمانی که در هنگام ورزش دچار درد شدیم سعی نکنیم به حرکات و تمرین ادامه دهیم لذا اولین گام تو قف فعالیت ورزشی است.

*صدمات و جراحات ورزشی نیازمند اقدام پزشکی
-aآسیب هایی که سبب درد شدید و تورم و یا بی حسی در اندام شوند.
-b عدم توانایی در تحمل وزن بدن برروی اندام آسیب دیده
-c جراحات و صدماتی که ناشی از یک آسیب قدیمی اند و اکنون در آنها دچار درد شدید ـ تورم و یا ناپایداری مفصلی ( اگر آسیب قدیمی در مفصل باشد ) شده ایم. 
*صدماتی که در موارد فوق نگنجیدند را می توان در منزل یا در محیط ورزش درمان نمود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: